Poslednjih decenija XX veka, u razvijenim zemljama stočarstvo je organizovano na velikim farmama u industrijskom sistemu držanja. Od farmskih životinja zahtevala se visoka proizvodnja, brz porast životinja, visoka plodnost, efikasna konverzija stočne hrane, visok kvalitet proizvoda i dobra zarada. Nametnuti zahtevi, skoro da su životinju posmatrali kao robota, a sve sa ciljem da se preko visoke proizvodnje mleka, mesa ili jaja, ostvari visok profit.