Petrovača, petrovka i drugih imena nema. Domaća sorta rasprostranjena je (po koje stablo) u mnogim jabučarskim krajevima Srbije. Stablo je srednje bujno i bujno, okruglaste krune. Grane svetlosmeđe, a letorasti kestenjasti i maljavi. Ranocvetna je sorta. Sazreva u periodu od početka do sredine jula (oko Petrovdana) kada se i bere. Kao rana sorta najviše se koristi u svežem stanju kao stona i rentabilna je.

Osrednjeg je kvaliteta. Dosta je otporna prema prouzrokovačima bolesti. Plod je sitan, težine od 40 do 50 gr. Okruglastog konusnog oblika. Čašica je dosta mala, poluotvorena. Čašično udubljenje omaleno i nepravilno sa sitnim rebrima. Peteljka tanka, srednje duga, zelenkasto-rđasta i povijena. Udubljenje oko peteljke duboko i usko, delimično rđasto. Pokožica tanka i glatka, u početku bledožuta, a kasnije slamastožuta. Meso belo, sočno, krto, slatko i prijatnog mirisa. Semena kućica mala, sa zatvorenim i glatkim komorama kojih ima obično četiri. Prema iskustvima iz prakse može da se razmnožava i izdancima.

Zaslužuje pažnju kao jedna od najranijih sorti a sa druge strane moramo je sačuvati i koristiti u oplemenjivačke svrhe. Autohtona sorta petrovka prva je sorta jabuke koja se u sezoni pojavljuje na zelenim pijacama .



mr Nebojša Mladenović, dipl. ing.