U toku formiranja krune, kruška počinje da formira cvetne pupoljke, čak neke sorte, druge godine po sadnji na stalnom mestu. Veliko opterećenje rodom, u ovom periodu se ne preporučuje, jer bi to umanjilo opštu vitalnost voćkice i nemogućnost da se formira željeni oblik krune. Dozvoljava se porast jednom broju manje razvijenih letorasta, da se na njima formiraju cvetni pupoljci i da donesu rod. Pri tome, valja se držati principa: produženi letorasti se ne prekraćuju, prekraćivati se mogu grančice sa cvetnim pupoljcima. Grancice, koje nemaju cvetne pupoljke (jednogodišnje) se ne prekraćuju. Na takvim grancicama, kad se prekrate, u zavisnosti koliko je prekraćeno, razvija se više letorasta i umesto jednog ili dva letorasta formira se metlast izgled, time se pogoršavaju uslovi za fotosintetske aktivnosti.


Za pravilno izvođenje rezidbe neophodno je da se razlikuju cvetni od lisnih pupoljaka, starost rodnih grančica kao i starost rodnog drveta. Rodne grančice su stare svega jednu godinu, a rodno drvo je višegodišnje.Transformacija lisnog u cvetni pupoljak traje godinu dana, da bi se već naredne godine iz cvetnog pupoljka razvio plod. Proces transformacije od lisnog pupoljka do ploda traje dve godine. Na prošlogodišnjoj grančici iz lisnog pupoljka, pri optimalnim uslovima formiraju se cvetni pupoljci. To je rodno drvo staro na kraju vegetacije dve godine, sa rodnim grančicama starim jednu godinu. Ovo rodno drvo je vrlo produktivno, jer je na njemu veliki broj rodnih grančica sa još većim brojem cvetnih pupoljaka, odnosno cvetova.














Rezidba za rod kruške se izvodi slično na svim oblicima krune. Jačina rezidbe zavisi od starosti stabla kruške. Po pravilu mlade voćke su i veće bujnosti, pa se takva stabla manje orezuje nego slabo bujna i zakržljala. To znači da se treba pridržavati principa: duga (slabija) rezidba na bujnim stablima ubrzava i povećava rodnost, a kratka (jača) rezidba povećava bujnost i usporava rodnost. Duge grancice s terminalnim cvetnim pupoljkom se ne orezuju, samo se proređuje.


Složeno rodno drvo obavezno podmladiti, pri čemu se prevode na neku grančicu. Takav se postupak sprovodi u cilju obnove rodnog drveta. Najproduktivnije je rodno drvo staro dve i tri godine. Pored toga je i nezaobilazan princip: na stablu sa malo cvetnih pupoljaka, ostavlja se rezidbom, više rodnih grančica sa cvetnim pupoljcima i obratno - više cvetnih pupoljaka - treba obaviti proređivanje i skraćivanje rodnih grančica i rodnog drveta. Na stablima sa mnogo starog rodnog drveta rezidba se izvodi njihovim proređivanjem, bilo sasvim, sa delom grane ili delimično, skraćivanjem tog račvastog rodnog drveta. Vodi se računa da se iz ostavljenog dela dobije novi letorast koji treba da postane rodna grančica. Sa starošću se produktivnost rodne grane smanjuje. Zato rezidbom treba svake godine zameniti oko 10-30% rodnog drveta, čime se suvišne grane odbacuju i time stvaraju povoljni uslovi za zametanje i razvoj ploda, kao i izbijanje novog rodnog drveta.


Skeletne grane ne treba prekraćivati već ih prevoditi na spoljnu grančicu. Sve suve i jako povređene grane i grančice, kao i vodopije i grane koje rastu u unutrašnjosti krune, kao i one koje se preklapaju treba odseći do osnove. Ukoliko u kruni postoji neka praznina tu treba ostaviti jednu vodopiju, ali pod uslovom da se povije, da ne raste bujno. Rodne grane stare 4-5 godina, koje su se usled rađanja iscrple treba odseći do osnove.