Najčešće se kao podloge za višnju i trešnju u našoj zemlji mogu sresti generativne podloge. Kao generativne podloge sreću se divlja trešnja (Prunus avium), magriva (Prunus mahaleb) i obična višnja (Prunus cerasus). Postoje razne selekcije ovih podloga.




Na selekciji divlje trešnje najviše je rađeno u SAD, potom u Francuskoj, Nemačkoj, Belgiji, Rumuniji, Bugarskoj, Moldaviji, Ukrajini.



Ciljevi selekcije su bili različiti tako da su postignuti i različiti rezultati, na primer

- selekcije otporne na zimski mraz (Mazzard No. 570 i Sayler selekcionisane u SAD,

- u Francuskoj selekcije Pontavium i Pontaris (uniformnost podloga i tolerantnost na rak korena),

- u Nemačkoj selekcije Hunter 170 i 53 (otpornije na zimske mrazeve) itd.

Generalno gledano, divlja trešnja se pokazala kao dobra podloga za trešnju i zadovoljavajuća za višnju. Nedostatak je velika bujnost i neujednačenost sejanaca. Ima dobro razgranat korenov sistem, žiličast. Glavna masa korena je na 80 cm dubine. Traži duboka, plodna, dobro drenirana zemljišta. Ne podnosi visok nivo podzemne vode. Okalemljene sorte imaju duži vek. Kalemljenjem u visini krune deblo manje strada od mraza. Trenutno najzastupljenija podloga za trešnju kod nas.

Sejanci magrive pogodni su za suva, slaba, kamenita i krečna zemljišta. Magriva je manje bujnosti od divlje trešnje, pa se koristi kada se želi niža forma uzgoja. Ima slabiji afinitet prema sortama trešnje nego divlja trešnja, pa su one okalemljene na njoj kraćeg životnog veka. Sa višnjom pokazuje relativno dobar afinitet.


Sejanci obične višnje mogu kao podloga za višnju u uslovima oštrije klime i veće nadmorske visine. Ima dobar afinitet sa sortama višnje, a slabiji sa sortama trešnje. Obzirom da formiraju izdanke u zasadu nisu za preporuku.



Dejan Stefanović, dipl.ing.polj.