Voćarstvo predstavlja jednu od najrentabilnijih grana poljoprivrede. Korist od voćarstva je višestruka. Sama vrednost voćaka izrečena je u mudroj narodnoj izreci ,,Voćke u proleće razveseljavaju čoveka, u leto ga hlade, a u zimu greju’’. Plodovi voća imaju korisnu ulogu u poboljšanju ishrane, obezbeđenju zdravlja i u lečenju mnogobrojnih bolesti. Pored korišćenja voća u svežem stanju, u ishrani se koriste i razne prerađevine od voća, suvo voće, kompoti, sokovi, džemovi, marmelade, sirupi, voćno vino...


Nijedna poljoprivredna grana ne može doneti toliku zaradu, kao voćarstvo, pogotovo u brdsko-planinskim područjima. To je jedna od najproduktivnijih poljoprivrednih grana, koja višestruko nadmašuje rentabilnost drugih grana. Proizvodnjom voća se ostvaruje 10-15 puta veća vrednost proizvodnje po hektaru, nego pri proizvodnji pšenice i kukuruza. Bavljenje voćarstvom zahteva mnogo živog rada, tako da se, u krajevima gde ima dosta radne snage može doprineti njihovom racionalnijem korišćenju, a ujedno i zadržavanju poljoprivrednog stanovništva u tim krajevima.


Voćarska proizvodnja zapošljava po jedinici površine oko 20 puta više radne snage nego pri proizvodnji pšenice. Veliko je angažovanje radne snage u nizu pratećih delatnosti, koje su vezane za poljoprivrednu proizvodnju. Nekada su se voćke gajile na okućnicama, baštama i pored puteva i to su bile pretežno otpornije sorte na prouzrokovače bolesti i štetočina i na lošije agroekološke uslove. Međutim, danas je voćarstvo postala unosna grana i njeni plodovi se ne koriste samo za sopstvene potrebe domaćinstva, već su namenjeni i za tržište.



U vrednosti izvoza poljprivrednih proizvoda, voće i prerađevine učestvuju sa 15 do 20 odsto. Stoga je voće jedan od najznačajnijih izvoznih proizvoda, pa bi ovoj grani trebalo posvetiti daleko veću pažnju nego do sada. Poljoprivrednim domaćinstvima u ovoj oblasti nije poklanjana dovoljna pažnja, mada su najveće potencijalne mogućnosti za povećanje proizvodnje baš u ovom sektoru. Ako se želi ići napred u voćarskoj proizvodnji, nije bitno samo imati ogroman zemljišni fond i mehanizaciju nego kako to zemljište najracionalnije koristiti.


Među najznačajnije voćke u našoj zemlji spada jabuka - godišnje se proizvodi prosečno 200.000 tona i u poslednje vreme prosečno po stablu 12,3 kilograma. Proiozvodnja jabuka oscilira, tako da je 1990. godine u zemlji bilo proizvedeno 231.000 tona (16,7 kilograma po stablu), zatim 1995. godine 163.000 tona (11,8 kilograma po stablu), 2000. godine 197.000 tona ili 13,8 kilograma po stablu, pa 2003. godine 246.000 tona, odnosno 16,8 kilograma po stablu, a 2004. godine 183.000 tona ili 12,3 kilograma po voćki.





Vladan Trandafilović, dipl.ing.spec.ampelografije