Pretpostavlja se da su bivoli na prostore Balkanskog poluostrva dospeli u srednjem veku i da su ih sa sobom doveli krstaši. Aklimatizovali su se na hladniju klimu i raširili se i odomaćili u nekoliko zemalja Balkana, kao i na područiju južne i jugozapadne Srbije. Bivoli sa područija Srbije i Balkana pripadaju mediteranskom tipu. Upotrebljavaju se za rad kao i za proizvodnju mleka i maslaca.

To su krupne životinje, visina u grebenu bivolica je od 125 cm, a 135 cm kod bivola. Mase su od 500 do 550 kg kod krava i 600 do 700 kg bikovi. Boje su crne, retko sa belim pegama. Glava je uska, rogovi su jaki i zakrivljeni, povijeni na gore, tamno pigmentisani kao i gubica.

Bivoli su kasnostasni, bivolice bivaju spremne za pripust sa 2 do 2,5 godine, dok bikovi i kasnije. Prosečan životni vek bivola je od 20 do 25 godina.

Graviditet traje 300 do 320 dana, a telad su pri teljenju su teška u proseku oko 40 kg.

U laktaciji daje oko 1000 litara mleka. Mleko sadrži veliki procenat mlečne masti oko 8%.







Danas je veoma važno očuvanje domaćeg bivola. Bivoli su pre svega korišćeni kao tegleće životinje, zatim za proizvodnju mleka. Proizvodnja mesa imala je sekundaran značaj. Kao vučna stoka raspolažu velikom snagom. Pokazuje veliku skromnost u ishrani. Imaju veliku mogućnost korišćenja hrane lošijeg kvaliteta.