Po svojoj brojnosti i geografskoj rasprostranjenosti sjeničko-pešterska ovca je najzastupljeniji soj pramenke na područiju Srbije. Ovaj soj pramenke se razvio na Pešterskoj visoravni u okolini Sjenice. Međutim sjenička ovca ili Vasojevićka ovca kako se još naziva uzgaja se na širem područiju zapadne Srbije, istočnim delovima Republike Srpske i severnom delu Crne Gore. Danas se u Srbiji retko može naći čista sjenička pramenka, obično su to jedinke ukrštene sa merino ovcama.



Izgled i osobine:

Sjenička ovca je krupna, visina u grebenu ovnova je 65 cm, a ovaca 60 cm. Prosečna masa ovnova je oko 60 kg, a ovaca oko 45 kg. Muskulatura je srednje razvijena. Upotrebljava se za proizvodnju mesa, mleka i vune. U laktaciji daje 60-80 litara mleka.


Jaganjci su na jagnjenju teški oko 4 kg. Boja runa je skoro uvek bela, mada ima i mali procenat crnih ovaca. Glava je obrasla belim dlakama, sa karakterističnim tamno pigmentisanim poljima na vrhu gubice, oko očiju i na ušima.

Kod tipičnih sjeničkih ovaca gubica je samo na vrhu pigmentisana, oko očiju imaju veće ili manje kolutove u obliku naočara, a uši su pigmentisane od polovine. Noge su bele ili sa tamnim pegama. Telo je obraslo srednje dugom vunom, levkastih pramenova, poluzatvorenog runa. Godišnje daje od 1,5 do 2 kg vune.