Praziluk se najviše gaji iz rasada. Seme sporo klija često do tri nedelje a od 1 g semena može da se proizvede oko 200 rasada golog korena za 10 do 16 nedelja. Za prolećnu sadnju setva se obavlja početkom januara, u zaštićenom prostoru, na temperaturi od 12 do 16°C. Obično se seje u sandučiće, pikira u kontejnere i presađuje na otvoreno krajem marta, na leje i pokrije perforiranom folijom ili agrotekstilom. Sadi se u redove razmaka 25 cm, 26 do 40 biljaka na m², i bere se od sredine juna i tokom leta.

Rasad praziluka najčešće se gaji na otvorenim lejama, uz setvu u aprilu ili početkom maja uz količinu semena od 5g/m². Presađuje se od sredine juna do početka jula uz razmak redova oko 40 cm u zavisnosti od mehanizacije za negu i vađenje i to 18 do 22 biljke /m². Pre sadnje rasadu se malo skrati koren da može pravilno da se postavi. Često se skrati i lišće da bi se smanjila transpiracija posle sadnje, mada ukoliko ima dovoljno vode za zalivanje to nije potrebno. Sadi se na 5-10 cm dubine zavisno od zemljišta. Često se sadi u jarke pa se kasnije zagrće da se dobije što duža lažna stabljika. Pre sadnje korisno je da se rasad natopi u rastvor insekticida , da se biljke zaštite od napada muve. Kasnije, nega useva se sastoji od međuredne obrade uz lagano nagrtanje, prihrane i navodnjavanja a po potrebi i zaštite od bolesti i štetočina.



Za prerađivačku industriju praziluk se , u nekim zemljama , uzgaja direktnom setvom na sličan način kao luk. Seje se u martu ili aprilu, na razmaku redova od oko 40 cm, tj. oko 60 biljaka /m². Uz međurednu obradu , redovi se malo nagrću, što smanjuje mogućnost da se biljke saviju tokom rasta.

Praziluk ima dugu vegetaciju – tehnološka zrelost određena je dužinom i prečnikom lažne stabljike, a završava se prelaskom u generativnu fazu. Prema normama kvaliteta najmanji prečnik lažne stabljike je 10 mm za jesenje-zimski praziluk. Naše tržište više ceni dužu i deblju lažnu stabljiku. Praziluk posađen u junu ili julu može da se bere od oktobra do sredine aprila u zavisnosti od područja gajenja i potreba tržišta. Iako postoje kombajni za vađenje praziluka , proizvodnja kod nas nije velika da se isplati. Obično se vadi kopačem krompira. Biljke se vade ručno, izrežu se u zoni korena, odreže se koren i skrati lišće. U zavisnosti od uslova i načina proizvodnje prinosi mogu da budu i od 20-50 t/ha.



Ljiljana Vuksanović