Peršun u našim agroekološkim uslovima seje se u martu, potrebna temperatura za niscanje je 2 stepena C, a optimalna temperatura je oko 18 stepeni C. Mlade biljke otporne su na mraz i mogu podneti temperature od -10 stepeni C. Manje je zahtevan u pogledu potrebe za vodom od mrkve, a najveće potrebe za vodom ima u fazi nicanja i intezivnog rasta listne rozete. U toku vegetacije poterebno je obaviti 4 zalivanja sa 30-40 mm vode.


Za postizanje visokih prinosa gajiti ga na zemljištima plodnim i strukturnim, pH vrednosti 6-8. Ne đubri se direktno organskim đubrivima već dolazi na drugom mestu u plodoredu i dobre rezultate daje gajen posle leguminoza.


Osnovnu obradu obaviti s jeseni na dubini od 30 cm i unosom celokupne količine fosfora i kalijuma i 1/3 azota. U proleće je jeko bitna kvalitetna predsetvena priprema zemljišta, jer najveći problem se kod peršuna javlja ukoliko je nekvalitetno pripremljeno zemljište, dobićemo neujednačen sklop.


Đubrenje vršiti na osnovu agrohemijske analize. Za prinos od 10 t/ha u našim uslovima peršun se najčešće đubri sa 100-120 kg/ha N, 80-100 kg/ha P, i 100-140 kg/ha K. Peršun lišćar zahteva više N, pa se količine kreću i do 150 kg/ha i vrši prihrana nakon svakog otkosa.



Potrebne količine semena po ha iznose 1,5-3 kg, tj. biljni sklop od 70-80 biljaka po metru kvadratnom.


Prinosi Peršuna lišćara su 12-15 t/ha, kosi se 2-3 puta u toku vegetacije, seče se 2-3 cm iznad glave korena. Prinosi peršuna korenaša od 30-50 t/ha sa oko 4 t/ha listova.




Mere nege su: valjanje, tj. razbijanje pokorice u fazi nicanja i izvodi se lakim valjcima, kultiviranje, prihrana, navodnjavanje i zaštita.




Dragan Mijušković